Procesdrama

Wat is procesdrama?


Process drama of procesdrama is ontstaan in de tweede helft van de vorige eeuw in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten onder impuls van leading drama practitioners als Brian Way, Dorothy Heathcote, Gavin Bolton en Cecily O’Neil. Het kan beschouwd worden als een vorm van improvisatie, maar verschilt in belangrijke mate van het improvisatietheater waarmee we in Vlaanderen vertrouwd zijn, dat veelal terug te brengen is tot theatersport (improviseren in wedstrijdvorm). Procesdrama wil een gezamenlijke holistische ervaring creëren door de confrontatie aan te gaan met een probleem of uitdaging waarbij de deelnemers gaandeweg belangrijke ontdekkingen doen over zichzelf, de anderen en de (fictieve) context waarin ze opereren. Er wordt daarbij niet gewerkt met een regisseur, maar de initiator neemt zelf een rol aan ten opzichte van de deelnemers. Het is gebruikelijk dat die 'coach' de omgeving creëert, sequenties en improvisaties vormgeeft en in het algemeen de deelnemers ondersteunt. Hij/zij/hen neemt echter niet de uiteindelijke beslissingen: dat is de taak van de deelnemers. Hoewel er verschillende vormen van procesdrama bestaan (zoals Mantle of the Expert), hebben ze allen deze kenmerken gemeen:

 

  • Het doel is een dramatisch ‘elders’ te creëren (een fictieve wereld die bewoond wordt omwille van de inzichten en interpretaties die dat oplevert);
  • Afwezigheid van een script (non-scripted);
  • Episodische structuur (geïmproviseerd, gecomponeerd of gerepeteerd);
  • Verlengd tijdsbestek (geen losstaande korte oefening of scène);
  • Collectieve activiteit (de hele groep is betrokken bij dezelfde gebeurtenis);
  • Geïntegreerd publiek (de deelnemers zijn hun eigen publiek).

Ontdek in bovenstaande video wat 5 teaching artists zeggen over procesdrama.

Gavin Bolton
Cecily O'Neill
DH on drama
Brian Way

Klik op de foto voor meer info over het artistiek onderzoek 'Professionalising (teaching) artists through process drama performances

Zelf ervaren? 

Ga mee op